07 Het karakter van Johannes

De apostel stond onder zijn broeders met name bekend als “de discipel die
Jezus liefhad”. Hoewel hij volstrekt geen lafaard, zwakkeling of onzeker
van aard was, bezat hij een vriendelijk uiterlijk en een warm, liefdevol
hart. Hij schijnt in een bijzondere mate de vriendschap van Christus genoten
te hebben, en hij ontving veel tekenen van vertrouwen en liefde van
de Heiland. Hij was een van de drie, die getuige mocht zijn van de verheerlijking
van Christus op de berg en van Zijn zielenstrijd in Getsémané.
Tijdens de laatste uren van benauwdheid aan het kruis was het Johannes
aan wie onze Heer Zijn moeder toevertrouwde. De genegenheid van de
Heiland voor de geliefde discipel werd beantwoord met alle kracht van
een liefdevolle toewijding. Johannes klemde zich vast aan Christus zoals
de rank zich vastklemt aan de statige pilaar. Ter wille van zijn Meester
trotseerde hij de gevaren van de rechtszaal en vertoefde hij bij het kruis.
Op het bericht dat Christus was opgestaan, haastte hij zich naar het graf,
terwijl hij in zijn haast zelfs de onstuimige Petrus voorbij rende.
De liefde van Johannes voor zijn Meester was geen gewone menselijke
vriendschap, maar de liefde van een berouwvolle zondaar, die besefte dat
hij gekocht was door het kostbaar bloed van Christus. Hij beschouwde
het de hoogste eer te werken en te lijden in de dienst van zijn Heer. Zijn
liefde tot Jezus bracht hem er toe allen lief te hebben voor wie Christus
stierf. Hij bezat een praktische godsdienst. Hij geloofde dat liefde tot God
tot uiting kwam in liefde tot Zijn kinderen. Telkens weer hoorde men hem
zeggen: “Geliefden, als God ons zó lief had, behoren ook wij elkaar lief
te hebben.” (1 Joh.4:11). “We hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft
liefgehad. Als iemand zegt: Ik heb God lief, en zijn broeder haat, is hij een
leugenaar; want als hij zijn broeder niet liefheeft, die hij gezien heeft, hoe
kan hij God liefhebben, die hij niet gezien heeft?” (vs.19,20). Het leven
van de apostel was in overeenstemming met zijn leer. De liefde die hij in
zijn hart voelde voor Christus, leidde hem tot oprechte, onvermoeibare
arbeid voor zijn medemensen, in het bijzonder voor zijn broeders in de christelijke gemeente. Hij was een krachtig prediker, enthousiast en ernstig,
en zijn woorden waren vol overtuiging.