31 Een poging die slaagt
In 1866 als het nieuwe Gezondheids instituut is geopend, komt daar op bezoek, om een vriend te vergezellen die genezing zoekt, een zekere Goodloe H. Bell. Het volgend jaar keert hij terug voor zijn eigen gezondheid. Overmatige studie en verwaarlozing van de gezondheid beginselen hadden hem een knauw gegeven. Als jonge getrouwde man van 34 jaar, hoofdzakelijk door zelfontwikkeling vooruitgekomen, had hij min of meer een vooraanstaande positie weten te verwerven op het gebied van onderwijs in de Staat Michigan. Om zijn herstel te bevorderen verrichtte hij licht werk in de tuin en op het terrein van het instituut en zijn gezondheid nam zienderogen toe. En dan gebeurde het! De jongens uit de buurt raken aan de praat met deze vriendelijke man die de tuin staat te harken. En de aard van de ware onderwijzer verloochend zich niet. Deze man blijkt een reuze helper te zijn voor de jongens om hun problemen met het leren op te lossen.
Onder de jongens die geregeld om hem heen staan of zitten zijn ook Edson en Willie White. Natuurlijk kunnen ze thuis hun mond niet houden over deze aardige man die hen zo goed kan helpen met hun schoolproblemen. Ja, hij kan de dingen nog beter uitleggen dan hun eigen onderwijzer. Zou hij niet hun onderwijzer kunnen worden? James White luistert aandachtig. Zou dit een gelegenheid zijn? Niet lang daarna wordt Bell Zevende dags Adventist en broeder White, na de mogelijkheden te hebben onderzocht verzoekt Bell om onderwijs te gaan geven aan kinderen van de gemeente. Bell neemt het voorstel aan.
In een huisje aan de Washington street in Battle Creek begint hij met zijn eerste onderwijs en al spoedig is de ruimte te klein om al zijn leerlingen te herbergen. Het duurt dan ook niet lang of de Generale Conferentie toont belangstelling voor zijn werk en geeft hem steun. Zij stellen Bell in de gelegenheid het oude gebouw van de drukkerij, die intussen reeds naar een groter gebouw was verhuisd, in gebruik te nemen. De beneden verdieping wordt ingericht. als schoollokaal en de bovenverdieping wordt de woning van Bell en zijn gezin. De officiële opening vindt plaats op 3 Juni 1872.
Het aantal leerlingen bedraagt 12. Al spoedig zijn het er 25. En in de herfst bij het begin van een nieuw kwartaal is het aantal zo groot geworden dat de school weer verplaatst moet worden naar een groter gebouw. Het is het nieuwe kerkgebouw dat in het daaropvolgende jaar dienst doet als schoollokaal. De school was een succes vanaf zijn begin. Ongetwijfeld is dit te danken aan de bekwaamheid van Goodloe Bell. Maar zijn bekwaamheid alleen zou nooit voldoende zijn geweest. Er was iets anders, iets kostbaarders in zijn karakter, wat hem stempelde tot een groot leraar. Hij was zelf een gewillige leerling! Hij was bereidt om zich te laten leiden door de raadgevingen van de Geest der Profetie. Hij was gewillig om de principes neergelegd in de getuigenissen te aanvaarden. Dat was de reden van zijn succes.
In 1872 verscheen er een belangrijk getuigenis van de hand van Ellen White over “PROPER EDUCATION” (Schatk. deel. 1 blz. 323-328 onder de titel JUISTE OPVOEDING”). In dit getuigenis werden belangrijke principes naar voren gebracht, die de. gemeente moesten leiden in de wijze waarop de jeugd moest worden onderwezen. Bell wilde deze principes ook op de school in toepassing brengen, zoals o.a. de raad om de jeugd naast verstandelijke ontwikkeling te geven ook praktische bezigheden te leren.
