30 Eerste poging tot het oprichten van eigen schol

Al spoedig begonnen de pioniers van de Adventbeweging te beseffen dat de opvoeding op de gewone scholen niet in overeenstemming was met het geloof en de idealen van een christen. Er waren tal van gevaren. Daar was het gevaar van wereld gelijkvormigheid. Kinderen worden gemakkelijk beïnvloed door de omgeving waarin ze verkeren en de vrienden en de vriendinnen waarmee ze omgaan. Een ander kwaad dat vaak de opvoeding vergiftigt is de wedijver. Deze wereld leert zijn kinderen om te streven naar de eerste de hoogste en de beste plaats, ook al gaat het ten koste van anderen. Als een vreselijke kanker vreet de naijver zich voort in onze maatschappij. Zonder het vooruitzicht van eer en een beloning zou voor velen het streven naar steeds hogere resultaten onaantrekkelijk zijn. Ware opvoeding leert de mens echter als diepste drijfveer voor al zijn handelen en streven de liefde Gods en het welzijn van de naaste.
Verder was daar het gevaar van de materialistische gedachten. Het was de tijd dat de evolutie leer zich begon te verbreiden. Dan waren er de moeilijkheden met de viering van de Sabbat. Kinderen van Adventisten werden beschouwd als buitenbeentjes. En dat is voor kinderen nooit prettig. Al deze dingen droegen er toe bij dat sommige Adventisten reeds zeer vroeg gingen denken over het oprichten van eigen scholen en het verwondert ons dan ook niet als wij merken dat reeds in de jaren 1850-1860 de eerste pogingen in die richting werden gedaan.

De eerste poging, ons bekend, is die van Martha Byington in Bucks Bridge (New York) in 1852. Zij begon een lagere school voor de kinderen van de gemeente onder het toezicht en met de steun van haar vader John Byington, later de eerste president van de Generale Conferentie. Dat was echter van tijdelijke aard.
De volgende pogingen vonden enige jaren later plaats in Battle Creek, dat vanaf 1855 het centrum werd van de steeds groeiende gemeente. Louisa M. Morton een bekende onderwijzeres en auteur op opvoedkundig gebied, begon in 1857 een lagere school in de kerk van de jonge Adventgemeente ter plaatse en hield dit één jaar vol, maar moest toen helaas dit werk, wat ze pas was begonnen, weer neerleggen, daar ze teruggeroepen werd naar haar ouderlijk huis in Maine.

In hetzelfde jaar dat Louisa Morton haar poging begon, verscheen er voor het eerst een artikel van de hand van de dienstmaagd des Heeren waarin aangedrongen werd op het verschaffen van gelegenheid voor onze jeugd om aan eigen scholen onderwijs te ontvangen. Dit artikel verscheen in de Review and Herald op 20 augustus 1857 kort voordat Louisa Morton haar school begon.

In 1860 na een paar jaar waarin niets werd ondernomen, nam John Fletcher Byington, zoon van John Byington en broer van Martha Byington, op zich om de kinderen van de gemeente Battle Creek te onderwijzen. Hij gaf zelfs les aan meer gevorderde leerlingen. Maar ook deze poging liep op niets uit toen deze jongeman na enige tijd besloot om voor arts te gaan studeren. Weer bleef het werk liggen.

Gods wegen zijn onnaspeurlijk. Als het lijkt dat alle hoop verloren is openbaart Hij zich in Zijn genade en opent een nieuwe deur, die niemand had vermoed. Zo ging het ook met het onderwijs in onze gemeente.