12 Een visioen
Niet lang daarna op de 18e November werd op de zesde conferentie in Dorchester – Massachusetts, opnieuw de mogelijkheid besproken om een blaadje te publiceren. Daar de weg niet vrij was ging men in ernstig gebed tot God om Hem om leiding te vragen. Op deze gebeden werd Ellen een visioen gegeven. In het visioen scheen zij een licht gade te slaan als van de zon, die opgaat in het Oosten, zoals de Engel in Openbaring 7 en zij begroette het licht met uitroepen van verwondering over zijn toenemende kracht; “uit zwakheid is het sterk geworden”! Het gaat op, beginnen de van de opgang der zon. . . . o, de kracht van die stralen! Het groeit in kracht. de engelen houden de vier winden tegen….. de heiligen zijn niet allen verzegeld!
Ja, publiceer de dingen die gij gezien en gehoord hebt, en de zegen van God zal het begeleiden.” Kijk! dat opgaan, is in kracht en schijnt helderder en helderder”! Toen zij uit het visioen kwam zei ze tot haar man: “Ik heb een boodschap voor je. Je moet beginnen een blaadje te drukken en het uitzenden naar de mensen, het mag aanvankelijk klein zijn, maar als de mensen het lezen zullen zij je geld zenden voor het drukken en het zal een succes zijn vanaf het begin. Mij werd getoond dat dit kleine begin zal worden “GELIJK BUNDELS VAN LICHT DIE DE WERELD OMSPANNEN”.
Maar drukken gaat niet voor niets. Er was nog steeds geen geld. Er waren nauwelijks meer dan honderd Sabbatvierende Adventisten van wie de meesten zeer arm waren. Hoewel de lasten zeer zwaar op James drukten, zag hij niet hoe dit moest gebeuren en voorlopig bleef het erbij. In de volgende maanden, gedurende de winter en het voorjaar van 1848 / 1849 reisden James en Ellen weer van de ene plaats naar de andere om de broeders en de zusters te bemoedigen. Wonderlijke genezingen volgden op zalving en gebed. In het voorjaar keerden zij terug naar de familie Howland in Topsham Maine. Ellen en James vroegen zich af waar zij in de zomer naar toe moesten gaan. Er waren dringende uitnodigingen, zowel uit New York als uit Connecticut. Tenslotte besloten ze naar New-York te gaan en James schreef een brief aan de broeders in die Staat om hen van hun voornemen op de hoogte te stellen. Toen hij de brief wilde verzenden, rustte er een zware last op Ellen en zij geraakte in een toestand van neerslachtigheid. James verscheurde de brief, die hij geschreven had en samen knielden zij neer om de Heere om leiding te vragen. Het duurde niet lang dat hun beden werden beantwoord.
Reeds de volgende dag ontvingen zij een brief van broeder Albert Belden uit Rocky Hill – Connecticut met de uitnodiging om bij hem te komen wonen. De grote kamer, waarin een jaar tevoren de eerste conferentie was gehouden, stond ter hunne beschikking. Belden zond eveneens geld voor de verhuizing. Zij aanvaarden dit als de leiding van God en reisden niet lang daarna naar Rocky Hill, waar zij zich met hun weinige bezittingen vestigden.
In Juni van datzelfde jaar deed zr. Clarissa M. Bonfoey die indertijd voor de kleine Henry had gezorgd en wier ouders onlangs waren overleden, het voorstel om bij hen te komen wonen. Zij stelde het meubilair, wat zij bij de verdeling van de erfenis had meegekregen uit haar ouderlijk huis ter beschikking van Ellen en James en bood bovendien haar eigen diensten aan. James voelde nu sterker dan ooit dat hij moest schrijven en een blaadje laten drukken. Hoewel er leden waren die hem financieel konden helpen, kwam er toch geen geld.
James besloot om weer door zelf te gaan werken geld bijeen te brengen. Ellen kreeg echter toen zij ernstig bad om een duidelijke weg door hun moeilijkheden, een visioen waarin haar werd getoond, dat God in het verleden James kracht had geschonken om zelf geld te verdienen voor zijn reizen, maar dat het nu niet Zijn bedoeling was, dat James zou werken. Hij moest schrijven en publiceren en de mensen zouden hem geldmiddelen sturen om dat werk voort te zetten. James aarzelde nu niet langer; hij schreef en bracht de kopie naar een drukker in Middletown, Charles Hamlin Pelton om 1000 exemplaren te drukken van een blaadje van 8 blz. genaamd: “PRESENT TRUTH” (de tegenwoordige waarheid) Het bevatte duidelijke, zij het korte artikelen over de Sabbatswaarheid, het Heiligdom en de gave der profetie.
Verschillende malen tijdens de voorbereiding van het eerste nummer moest James heer en weer lopen naar Middletown, in totaal 25 km om de drukproeven na te zien. Als het nummer tenslotte klaar is leent hij paard en rijtuig van br. Belden en haalt de duizend exemplaren op, om ze naar huis te brengen.
Ellen White schrijft van deze gebeurtenis: “De kostbare gedrukte vellen werden in huis gebracht en op de vloer uitgespreid; daarna werd een kleine groep van belangstellenden bijeenverzameld en we knielden rondom de bladen en met ootmoedige harten en onder veel tranen smeekte we de Heere om Zijn zegen te laten rusten op deze gedrukte boodschappen der waarheid”. Nadat wij met elkander de bladen hadden gevouwen en James ze had geadresseerd aan al degenen waarvan hij dacht dat ze belangstelling zouden hebben en ze zouden lezen, deed hij ze in een grote reistas en droeg ze te voet naar het postkantoor in Middletown.
De geregelde publicatie van het voorlang ongeorganiseerde kerkgenootschap was begonnen! Maar laten we nooit vergeten: Het was God Zelf die door de Geest der Profetie de beslissende stoot gaf tot deze eerste publicatie! Het eerste nummer van de “PRESENT TRUTH” verscheen in Juli 1849 en in Aug. en Sept. van dat jaar verschenen er nog drie nummers, ieder 8 blz. groot.
Ellen White had voorspeld, dat als James publiceerde de mensen hem middelen zouden sturen om de bladen te kunnen drukken. Inderdaad ontving James al spoedig genoeg gaven, om de rekening van de eerste 4 nummers te betalen en hield zelfs nog geld over; maar wat nog beter was: er kwamen berichten dat velen door het lezen van de bladen de waarheid hadden aangenomen. Het was duidelijk dat God het werk zegende en het geloof van Zijn trouwe kinderen beloonde.
De maand Juli bracht nog een andere blijde gebeurtenis in het gezin van James en Ellen. Op de 28e Juli werd hen namelijk een tweede zoon geboren, die zij de naam gaven van James Edson White. In ons land is zijn naam beter bekend geworden door het boek “DE KOMENDE KONING” dat van zijn hand verscheen.
James Edson was echter nog maar zes weken oud toen zijn vader en moeder al weer op reis moesten om verschillende plaatsen te bezoeken. Ze gingen naar Maine. Gedurende de maanden Oktober en November verscheen er als gevolg van het andere werk geen nummers van de “PRESENT TRUTH”
Van Maine ging het weer naar New York. Daar waren sinds hun vorig bezoek velen tot de waarheid gekomen, maar deze zielen haddener grote behoeften aan om in het geloof versterkt en verder onderricht te worden. In de staat New York huurden zij zolang een huis in Oswego, leende meubelen van de broeders en zetten daar tijdelijk een huishouding op.
Het was hier dat James, die nog steeds de last op zich voelde om te publiceren, weer begon te schrijven. In December 1849 verschenen de nummers 5 en 6 van de “PRESENT TRUTH”. Aanvankelijk had James niet gedacht meer dan enkele nummrs te laten verschijnen, maar nu voelde hij zich toch gedrongen dit werk voort te zetten. Hij merkte al spoedig dat een blad wat niet regelmatig verschijnt zijn aanhangers verliest. de gelden die binnen kwamen waren lang niet zo overvloedig als bij het verschijnen van de eerste vier nummers. Ook van een andere kant ondervond hij tegenwerking. Br. Joseph Bates ontmoedigde James om het drukken van het blad voort te zetten, want dat betekende volgens zijn mening dat zij hetzelfde deden als anderen hadden gedaan die waren afgevallen. James besloot om van verdere publicatie af te zien.
Nog maar nauwelijks had hij echter deze beslissing genomen of God gaf Ellen een visioen om James te berispen, maar ook te bemoedigen. Ellen White zei: “Ik zag dat God niet wilde dat James nu reeds zou ophouden, maar dat hij moest schrijven, schrijven, schrijven, schrijven en de boodschap bespoedigen en zijn vrije loop laten hebben. Ik zag dat de bladen daar zouden komen, waar Gods dienaren niet kunnen komen.”
James overwon zijn ontmoediging, ging voorwaarts in het geloof en begon weer te schrijven om het kostelijk licht der waarheid te laten schijnen voor velen die er vurig naar verlangden. In de maanden Maart en April en Mei van het jaar 1850 verschenen in Oswego de nummers 7-10 van de “PRESENT TRUTH”. Opnieuw bleek de leiding van de Geest der Profetie beslissend te zijn voor de voortzetting van het verkondigen van de waarheid door middel van het gedrukte woord.
