09 De Christenen - Gaat de Voorhof binnen

De voorhof en haar tegenbeeld

We gaan nu direct in op de studie van het heiligdom, welke bestaat uit drie delen; te weten: De voorhof, het heilige, en het heilige der heiligen. De voorhof is het eerste deel van onze reis op de weg van het PAD NAAR DE TROON VAN GOD. Christus leidt de weg, door de symbolen te verklaren van Zijn aanschouwelijke les der verlossing, hoe wij, Zijn volgelingen, het pad succesvol kunnen bereizen. Als we de voorhof binnengaan, laat ons dan ware discipelen zijn, ware volgelingen in de school van Christus. Op deze reis hebben wij niets te vrezen, want Christus geeft ons vele zekere beloften:

Ik leer en onderwijs u aangaande de weg die gij gaan moet.
Psalm 32:8.
Ootmoedigen doet Hij wandelen in het recht. Psalm 25:9.
Hij zal u de weg wijzen tot de volle waarheid. Joh.16:13.
Hij zal onze voeten richten op de weg des vredes. Luc.1:79.
Zie Ik ben met u, al de dagen tot aan de voleinding der wereld.
Matt.28:20.

En zo wandelen wij samen, mijn Heer en ik

De voorhof, evenals het heiligdom zelf, is een zinnebeeld dat een deel van het verlossingswerk van Christus illustreert. Uriah Smith maakt duidelijk dat deze aarde het tegenbeeld is van de voorhof. Hij zegt: «De voorhof is de plaats waar het slachtoffer werd geslacht, welks bloed in het heiligdom dienen moest. Het tegenbeeldige Offer moest in de tegenbeeldige voorhof sterven, want Hij, Jezus, stierf op Golgotha in Juda.» D&R 432.

De poort van de voorhof

De toegang tot de voorhof besloeg twintig ellen (bijbelse), ongeveer 9 meter in het midden van de oostelijke omheining. De omheining was plus minus 2,20m hoog. De ingang werd de poort genoemd (Num.4:26).
Het was een gordijn in de koninklijke kleuren, blauw en purper en scharlaken en fijn geweven linnen geborduurd met gouddraad (Ex.27:16). Dit borduurwerk werd uitgevoerd onder leiding van Aholiab, die, zoals wij reeds gezien hebben, kundig en bedreven was in dit vak. Het was met gouddraad doorstikt dat het niet alleen schitterend maakte, maar ook heel kostbaar. Om zo’n draad te vervaardigen, sloegen zij goud in dunne platen en sneden daarvan draden die in het blauw, purper, scharlaken en fijngeweven linnen verwerkt werden (Ex.39:3). Eenmaal voltooid was het een schitterend stuk van exclusief en duurzaam tapijtwerk, dat de kleuren van de regenboog weerkaatste; vooral in het zonlicht deed het de ingewerkte gouden draden oplichten. Ons wordt niet verteld welk ontwerp in het gouden borduurwerk werd geborduurd, maar daar de poort, de toegang tot het heilige en tot het heilige der heiligenn, alle Christus verzinnebeeldden in Zijn drie fasen van het werk van verlossing, is het heel waarschijnlijk, dat het ontwerp op alle drie gordijnen engelen voorstelden. Dit wordt wel gezegd van het voorhangsel en de deur die aan elkaar gelijk waren. Beide gordijnen waren met cherubijnen geborduurd, evenals de gordijnen die het plafond vormden (Ex.26:31; PP 347E; PP 310N).

De betekenis van haar kleuren

Laten we deze wat nauwkeuriger bekijken, zodat we mogen weten wat God ermee bedoelde. Vereiste God deze kleuren zonder bedoeling? Drong Hij herhaaldelijk aan op strikte gehoorzaamheid aan het patroon zonder reden? Zeer zeker niet! Het plan der verlossing en het werk van Christus, uitgebeeld in het heiligdom, was daarvoor te belangrijk voor God... evenals voor Zijn kinderen om op goed geluk daarover te spreken, zonder godsdienstige betekenis. Laten wij er daarom altijd aan denken, dat de woorden van de Here zuivere woorden zijn, gelijk zilver beproefd in een smeltkroes, zeven maal gezuiverd (Psalm 12:7). Deze koninklijke kleuren moeten in deze goddelijke aanschouwelijke les een geestelijke betekenis hebben. Maar welke? Wit is het symbool van zuiverheid en gerechtigheid (Openb.19:8). Scharlaken is een voorstelling van offerande (Openb.19:13). Purper van koningschap (Joh.19:2,3). Blauw wijst op gehoorzaamheid aan de eeuwige waarheid, zoals getoond wordt op Gods aanwijzing, dat de kinderen Israëls een blauw lint zouden dragen in de gedenkkwasten aan hun klederen (Num.15:37-40). Dit blauwe lint, waarvan het gezegde, blauw is de trouw, was een herinnering dat Gods kinderen al Zijn geboden moeten gehoorzamen, zij moeten trouw als het blauw zijn. Zoals blauw vermengd met scharlaken purper vormt, zo levert gehoorzaamheid aan Gods eeuwige waarheid, toegevoegd aan de offerande, het koningschap. Deze belangrijke symbolen zijn zowel toepasbaar op Christus als op Zijn volgelingen. Het fijne witte linnen representeert Zijn gerechtigheid, het blauw, het scharlaken en het purper... al de koninklijke kleuren zijn een voorstelling van Zijn eeuwige waarheid, Zijn offerande en Zijn koningschap.

De Vier pilaren

Het gordijn aan de ingang van de voorhof was aan vier pilaren opgehangen (Ex.27:16). Slechts vier, niet meer en niet minder, door het gebod “zie dat gij alles maakt naar het voorbeeld”, opdat gij Gods grote plan niet bederft. Waarom vier? Om de zelfde reden als het voorhangsel, dat Zijn vlees verzinnebeeldde (Hebr.10:20), aan vier pilaren was opgehangen, werd het leven van Jezus opgeschreven in vier evangeliën. Zoals zeven het getal der volheid is in de Bijbel, zo is het getal 4 een aanduiding van de volheid in het heiligdom. Het getal komt voor in de “vier” overdekkingen, de “vier” ingrediënten van de toonbroden, de wierook, de zalfolie, alsook in het “vierde” gebod en op andere plaatsen, waar het altijd naar Christus wijst. Zoals het getal vier naar Christus wijst, zo zijn ook de veelvouden van vier, 12,24,48,60,12000,144000 gebruikt om speciale groepen van Christus volgelingen aan te duiden. Als we onze studie vervolgen zullen we merken, dat het getal vier dikwijls voorkomt en aan de geestelijk gezinden is beloofd: “De Geest der waarheid zal u in alle waarheid leiden.” Joh.16:13.

De poort de plaats van het gezag

In oude tijden was de poort van een stad de plaats waar recht werd gesproken (Deut.16:18). Door iemand naar de poort te roepen, was er geen vooronderzoek, geen brieven en geen uitstel nodig. In een kort onderhoud kon elke zaak van belang geregeld worden (Ruth.4:1). De positie aan de poort was er een van prestige, eer en gezag. Onder de speciale doeleinden waarvoor de poort werd gebruikt, wordt vermeld, dat het een plaats van gehoor was voor koningen, heersers of ambassadeurs. Hoe toepasselijk dat de poort van het heiligdom, de weg naar de troon van God, koning Jezus zou representeren. ‘s Hemels Ambassadeur voor mij en voor u, hier en nu op deze aarde. Hij die de Weg, de Waarheid en het Leven is (Joh.14:6). De poorten van koninlijke paleizen waren dikwijls rijk versierd. Soms werden vonnissen van de wet op en boven de poort gegraveerd (Deut.6:9).

Christus onze poort van toevlucht

Aan de poort van een vrijstad kon een vluchteling zijn zaak mededelen, toegelaten worden in de stad en een woonplaats toegewezen krijgen, om daar in veiligheid te wonen (Jozua 20:2-4). Voor zo’n vluchteling was de poort gelijk aan een hemelpoort. Jakob zag in zijn droom een ladder die van de aarde tot in de hemel reikte, met de Heer bovenaan. Toen hij ontwaakte, riep hij uit: “Dit is niets anders dan de poort des hemels.” Gen.28:13-18. Deze ladder was een voorstelling van Christus (Gen.28:12; Joh.1:52; PP 184E) Die onze poort tot de hemelse vrijstad is. Gelijk de ladder van Jakob, zo is ook de poort van de voorhof het zinnebeeld van Christus, de toegang tot ‘HET PAD NAAR DE TROON VAN GOD’.

Christus de weg

Zoals de poort de toegang was en de enige weg naar het heiligdom, zo is Christus de enige weg tot de hemel. In antwoord op de twijfelende vraag van Thomas: “Heer, wij weten niet waar Gij heengaat, hoe kunnen wij dan de weg weten?” antwoordde Jezus: “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven, niemand komt tot de Vader dan door Mij.” Joh.14:5,6. In het heiligdom vinden we niet slechts “de weg” naar Christus, maar ook “de waarheid” en aan het einde van de weg “het leven”, het eeuwige leven. David beantwoordde de vraag toen hij zei: “O God, Uw weg is in het heiligdom.” Psalm 77:14. Omdat de poort nauw is en de weg smal welke naar het leven leidt, zijn er weinigen die haar vinden. Maar is het niet beter te reizen met weinigen dan te zijn onder de velen die de wijde poort binnengaan en de brede weg reizen die naar het verderf leidt? (Matt.7:13,14). Hoewel de poort nauw is en de weg smal, is het een heerlijke weg die ingewijd werd door de voetstappen van Christus die beloofd heeft: “Zie Ik ben altijd met u (geheel de weg en geheel de tijd) zelfs tot aan het einde der wereld. Amen.” Matt.28:20. Met Christus als Metgezel en Gids en de engelen die zich tussen hemel en aarde haasten om ons in onze zwakheden bij te staan; hoe zouden we dan de weg kwijt kunnen raken? Zo lang we buiten de poort blijven, zijn we zonder Christus, vreemdelingen van de gemeenschap van Israël en vreemdelingen van de verbonden der beloften, zonder hoop en zonder God in deze wereld (Ef.2:12). Wat een armzalige toestand! Maar God, Die ons in onze lage staat gedenkt, is in Zijn genade grenzeloos, Psalm 136:23, Hij laat ons niet alleen met onze vijand buiten de poort. Als wij naar binnen willen zal Hij naar onze smeking om vergeving luisteren en ons beschermen. Hij zal genade en wijsheid schenken.

Komt tot Mij

Door het geloof zien we Jezus, Die de poort is aan de ingang van het heiligdom, bekend voor allen die gelijk Thomas de weg niet kennen en Hij roept ons op zachte en tedere toon toe, in tonen die tot het einde der aarde reiken (Jes.45:22).

“Dit is de weg, wandelt daarop.” Jes.30:21.
“Komt allen tot Mij, die vermoeid en belast zijt.” Matt.11:28.
“Komt Gij koningen der aarde en alle volken en alle richters der aarde, jonge lieden en ook maagden, gij ouden met de jongen.” Psalm 148:11,12.
“Komt, en die dorst heeft kome, en die wil, neme het water des levens om niet.” Openb.22:17.

Ons gedrag binnen de poort

Binnen de poort van het heiligdom, zijn we op heilige grond. Het is belangrijk dat we weten hoe we ons in het huis van God op aarde, de kerk van de levende God, moeten gedragen (1 Tim.3:15). Met nederigheid en gepaste eerbied moeten we door de poort van de voorhof binnengaan, want in deze plaats van eer, staat Jezus om ons in Zijn huis welkom te heten. Zelfs aan de poort van het huis van God op aarde, bevinden we ons op heilige grond.
Sommigen gedragen zich in het huis van God op een wijze, die ze zeker zouden nalaten, wanneer ze op bezoek waren bij wereldlijke heersers. Zij moeten eraan denken, dat ze in de tegenwoordigheid zijn van Hem voor Wie serafim zich buigen in aanbidding, voor wie engelen het gelaat bedekken (PP 252E; PP 220N).
Voor de nederige gelovige ziel is het huis van God de poort van de hemel. De gezangen en gebeden, de woorden door Gods vertegenwoordigers tot ons gesproken, zijn Gods aangewezen middelen om een volk voor te bereiden op de kerk hierboven.
Van de heiligheid welke met het aardse heiligdom verbonden was, zouden christenen moeten leren hoe zij de plaats waar de Heer Zijn volk ontmoet, moeten achten. Gelukkig zijn zij, hetzij hoog of laag, die een heiligdom hebben, in de stad of in de ruwe spelonken in de bergen of in de nederige hut of in de woestijn.
Indien het de beste plaats is die men voor de Meester krijgen kan, wil Hij die plaats door Zijn aanwezigheid heiligen. En het zal heilig zijn voor de Heer der heerscharen (5T 491,492).
(Uit het boek “HET PAD NAAR DE TROON VAN GOD” Sarah E. Peck)