14 Een ernstige aanklacht

(1902) 7T 74, 75
775. Wanneer een arts ziet, dat een patiënt lijdt aan een aandoening die veroorzaakt wordt door verkeerd eten en drinken, maar nalaat hem hierop te wijzen en aan te geven, dat het nodig is om hervormingen aan te brengen, dan berokkent hij zijn medemens schade. Dronkaards, maniakken, zij die zich aan losbandigheid hebben overgegeven – zij allen vormen een appèl op de arts om helder en duidelijk uiteen te zetten, dat dit lijden het gevolg is van zonde. Wij hebben veel licht ontvangen over gezondheidshervorming. Waarom zijn wij dan niet beslister en ernstiger in ons streven, de oorzaken die tot ziekte leiden tegen te gaan? Wanneer wij de voortdurende strijd tegen de pijn zien, wanneer wij ons voortdurend inspannen om lijden te verlichten, hoe kunnen onze artsen dan blijven rusten? Kunnen zij zich inhouden, en niet waarschuwend hun stem verheffen? Zijn zij welwillend en barmhartig wanneer zij niet strikte gematigdheid leren als middel tegen ziekte?