Godsdienstoefening in het Gezin

 

Mij is de hoogstaande en verantwoordelijke plaats getoond die Gods volk moet innemen. Zij zijn het zout der aarde en het licht der wereld, en zij moeten wandelen zoals Christus gewandeld heeft. Zij zullen een grote verdrukking moeten doorstaan. Het is nu een tijd van oorlog en ellende. Onze Verlosser zegt in Openbaring 3:21: "Wie overwint, hem zal Ik geven met Mij te zitten op Mijn troon, gelijk ook Ik heb overwonnen en gezeten ben met Mijn Vader op Zijn troon." De beloning wordt niet aan iedereen gegeven die belijdt een volgeling van Christus te zijn, maar aan degenen die overwinnen, zoals Hij heeft overwonnen. Wij moeten studie maken van het leven van Christus, en leren wat het is om Hem tegenover de wereld te belijden.

 

Om Christus te belijden, moet Christus eerst ons belijden. Niemand kan Christus echt belijden, tenzij het denken en de geest van Christus in hem zijn. Als uiterlijke godsdienst of het erkennen van de waarheid altijd  hetzelfde was als het belijden van Christus, dan konden wij zeggen: Breed is de weg die ten leven leidt, en velen zijn er die hem vinden. Wij moeten begrijpen wat het is om Christus te belijden en waarmee wij Hem verlooche­nen. Het is mogelijk om Christus met de mond te belijden, en Hem toch met onze daden te verloochenen. De vruchten van de Geest, die in het leven zichtbaar zijn, belijden Hem. Als wij alles hebben achtergelaten voor Christus, zal ons leven nederig zijn, onze conversatie hemels, ons gedrag onberispelijk. De krachtige, zuiverende invloed die uitgaat van de waarheid in de ziel, en het karakter van Christus dat in het leven vermeerderd zichtbaar wordt, belijden Hem. Als de woorden van het eeuwige leven in ons hart gezaaid worden, is de vrucht gerechtigheid en vrede. Wij kunnen Christus in ons leven verloochenen door vermaak of egoïsme, door schertsend taalgebruik, en door de wereld te vereren. Wij kunnen Hem verloochenen met ons voorkomen, door ons te richten naar de wereld, met een verwaand uiterlijk of prijzige kleding. Alleen door een voortdurende waakzaamheid en vasthoudendheid, en door een bijna niet aflatend gebed, zullen wij in staat zijn in ons leven het karakter van Christus te laten zien, en de heiligende invloed die van de waarheid uitgaat. Velen verjagen Christus uit hun gezin door een ongeduldige en opvliegende geest. Zulke mensen hebben wat dit betreft wat te overwinnen.

 

De huidige verzwakte toestand van de mensheid werd mij getoond. Iedere generatie is nog zwakker geworden, en allerlei soorten ziekten teisteren de mensheid. Duizenden arme stervelingen met een mismaakt en ziek lichaam, overspannen en gedeprimeerd, slepen zich voort door hun misera­bele bestaan. Satans macht over het menselijk geslacht neemt toe. Als de Heer niet spoedig zou komen om hem zijn macht te ontnemen, dan zou de aarde uiteinde­lijk ontvolkt worden.

 

Mij werd getoond dat Satan zijn macht in het bijzonder doet gelden onder het volk van God. Velen werden mij getoond in een twijfelachtige en wanhopige toestand. De ziekten van het lichaam hebben hun weerslag op het denken. Een sluwe en machtige vijand volgt ons nauwgezet en wendt zijn kracht en vaardigheden aan om te proberen ons van de goede weg af te halen. Het is vaak het geval dat Gods volk niet op zijn hoede is, en zich daardoor niet bewust is van zijn listen. Hij gaat te werk op een wijze die hemzelf aan het gezicht onttrokken houdt, en vaak bereikt hij zo zijn doel.

 

Broeders hebben hun geld geïnvesteerd in gepatenteerde uitvindingen, en hebben anderen overgehaald hetzelfde te doen, die de complexiteit van zulke zakelijke transacties niet kunnen overzien. Hun angstige en overspan­nen denken heeft een zeer nadelige invloed op hun lichaam, dat toch al ziek is; zij worden moedeloos en uiteindelijk slaat de wanhoop toe. Zij verlie­zen alle vertrouwen in zichzelf en denken dat God hen heeft verlaten, en durven er niet meer op te hopen dat God hen nog genadig zal zijn. Deze arme zielen zullen niet in handen van Satan vallen. Zij worstelen zich uit hun somberheid naar boven en vestigen opnieuw hun bevende vertrouwen op de beloften van God.; Hij zal hen bevrijden en hun zorgen en treuren omzetten in vrede en blijdschap. Zulke mensen, zo werd mij getoond, moeten uit alle ellende die zij hebben meegemaakt leren dat zij zich niet moeten inlaten met gepatenteerde uitvindingen en andere soorten van zakelijke ondernemin­gen. Zij moeten zich ook niet door hun broeders laten overhalen om zich in zulke waagstukken te begeven, want hun verwachtingen zullen niet uitko­men, en zij zullen in de arena geworpen worden, terwijl zij niet zijn gewapend voor de strijd. Geld dat in de schatkist van de Heer zou moeten komen om Zijn werk vooruit te helpen, is meer dan verloren door het te investeren in sommige van deze moderne uitvindingen. Als degenen die de waarheid belijden vinden dat zij de vrijheid hebben om te speculeren met deze gepatenteerde rechten en uitvindingen, en daartoe ook in staat denken te zijn, dan moeten zij niet naar hun geloofsgenoten gaan om die mee te krijgen, maar naar ongelovigen. Laat niet uw naam en geloofsbelijdenis als Adventist een lokmiddel zijn om geloofsgenoten te strikken, die hun geld aan God willen wijden. Ga maar naar de wereld, en laten die mensen, die niet geïnteres­seerd zijn in de voortgang van Gods werk, hun geld maar investeren.

 

Mij werd de noodzaak getoond van het voor de Heer openstellen van de deur van ons huis en ons hart. Wanneer wij ons oprecht gaan inzetten voor onszelf en ons gezin, dan zullen wij hulp van God krijgen. Mij werd getoond dat het vieren van de Sabbat en het 's morgens en 's avonds bidden, op zich geen positief bewijs is dat wij Christen zijn. Deze uiterlijkheden kunnen alle strikt in acht worden genomen, en toch kan ware godsvrucht ontbreken. Titus 2:14: "Die Zich voor ons heeft gegeven om ons vrij te maken van alle ongerechtigheid, en voor Zich te reinigen een eigen volk, volijverig in goede werken." Iedereen die belijdt een volgeling van Christus te zijn, moet zijn eigen denken kunnen beheersen, en niet  toestaan dat hij vitterig en ongeduldig is. De huisvader en echtgenoot moet dat ongeduldige woord bedwingen, dat hij op het punt staat om uit te spreken. Hij moet de gevolgen van zijn woorden nagaan, zodat ze geen vloek zijn en verdriet achterlaten.

 

Vooral de vrouwen hebben te lijden onder ziekten en zwakheden. Het geluk van het gezin hangt in hoge mate af van de echtgenote en moeder. Als zij zwak en nerveus is, en overladen met werk, dan raakt zij gedeprimeerd, want de geest reageert op de oververmoeidheid van het lichaam; vaak loopt zij dan aan tegen het onbegrip van haar echtgenoot. Als alles niet even gladjes verloopt als hij het zich had voorgesteld, legt hij de schuld bij de vrouw en moeder. Hij weet bijna niets af van de zorgen die zij heeft en de lasten die zij te dragen heeft, en als gevolg daarvan krijgt zij ook geen steun van hem. Hij realiseert zich niet dat hij bezig is de grote vijand te helpen de dingen kapot te maken. Door geloof in God moet hij juist een barrière opwerpen tegen Satan, maar hij schijnt verblind te zijn door zijn eigen belangen en blind voor die van haar. Hij gaat onverschillig met haar om. Hij weet niet wat zij allemaal moet doen. Hij werkt zijn eigen geluk tegen, en maakt dat van zijn gezin kapot. Zijn vrouw raakt ontmoedigd en wordt wanhopig. Hoop en blijdschap zijn verdwenen. Zij vervult mecha­nisch haar dagelijkse plichten, omdat zij ziet dat haar werk nou eenmaal gedaan moet worden. Haar gebrek aan blijdschap en lust wordt in het hele gezin gevoeld. In de gelederen van de Sabbatvierders zijn er heel wat van zulke ongelukkige gezinnen. Engelen gaan met schandelijke berichten naar de hemel, en de engel die alles vast legt maakt notitie van dat alles.

 

De man moet ruime belangstelling hebben voor zijn gezin. In het bijzonder moet hij zeer zorgvuldig omgaan met de gevoelens van een vrouw die zwak is. Hij kan veel ziekten voorkomen. Vriendelijke, opgewekte en bemoedigende woorden kunnen effectiever blijken te zijn dan de meest geneeskrachtige medicijnen. Zulke woorden geven het hart van degenen die ontmoedigd en wanhopig zijn weer moed, en het geluk en de zonneschijn die door een blijk van vriendelijkheid en bemoedigende woorden in het gezin worden gebracht, zullen de moeite tienvoudig terugbetalen. De echtgenoot moet onthouden dat het grootste deel van de opvoeding van de kinderen voor rekening van de moeder komt, en dat zij grote invloed heeft op de vorming van hun denken. Dit moet bij hem warme gevoelens oproepen, en hij moet zorg besteden aan het verlichten van haar lasten. Hij moet haar aanmoedigen met haar problemen en zorgen bij hem te komen, zodat hij haar gedachten bij de hemel kan bepalen, waar kracht en vrede, en rust voor de vermoeiden is. Hij moet niet met een slecht humeur thuiskomen, maar moet met zijn aanwezigheid zonneschijn in het gezin brengen, en moet zijn vrouw aanmoedigen naar omhoog te zien en in God te geloven. Gezamenlijk kunnen zij dan aanspraak maken op de beloften van God en Zijn rijke zegeningen in het gezin brengen. Onvriendelijkheid, geklaag en boosheid sluiten Jezus' aanwezigheid in het gezin uit. Ik zag dat engelen wegvluchten uit het huis waar onaangename woorden vallen, waar gemopperd wordt en ruzie is.

 

Mij is ook getoond dat de fout vaak ligt bij de vrouw. Zij doet geen moeite haar eigen gedachten te beheersen en blijdschap in het gezin te brengen. Vaak is zij het die humeurig en mopperig is. Haar man komt vermoeid en uitgeput thuis van zijn werk, en het eerste wat hem tegemoet komt is een slecht humeur in plaats van blijde en bemoedigende woorden. Hij is ook maar een mens, en zijn gevoelens voor zijn vrouw worden minder, hij verliest zijn liefde voor het gezin, zijn weg wordt donker en de moed zakt hem in de schoenen. Hij verliest zijn gevoel voor eigenwaarde, waarvan God wil dat hij dat hoog houdt. De man is het hoofd van het gezin, zoals Christus het hoofd is van de gemeente; alles wat de vrouw doet om zijn invloed te verminderen en hem weg te halen van die verheven en verantwoor­delijke plaats, mishaagt God.

Het is de plicht van iedere vrouw om haar wensen en wil ondergeschikt te maken aan haar man. Beiden moeten toegeef­lijk zijn, maar het woord van God geeft de voorkeur aan het oordeel van de man. Het zal niet af doen van de waardigheid van de vrouw om zich onderda­nig op te stellen tegenover wie zij gekozen heeft als haar raadgever, adviseur en beschermer. De man moet zijn plaats in het gezin uiterst nederig, maar ook besluitvaardig vervullen. Sommigen hebben de vraag gesteld: Moet ik dan voortdurend op mijn tenen lopen en mij beperkt voelen? Mij is getoond dat het erg belangrijk is dat wij ons hart onderzoeken en nauwgezet over onszelf waken. Wij moeten te weten komen waarin wij tekort schieten, en vervolgens over onszelf waken op dat punt. Wij moeten onze gedachten en ons denken volkomen in de hand hebben. "Wie in zijn spreken niet struikelt, is een volmaakt man, in staat zelfs zijn gehele lichaam in toom te houden." Het licht dat ons pad beschijnt, de waarheid die zich aandient bij ons geweten, zal de ziel veroordelen en vernietigen, of deze heiligen en veranderen. Wij leven te dicht bij de afsluiting van de genadetijd om tevreden te zijn met oppervlakkig werk. De genade die wij tot dusver voldoende hebben gevonden, zal ons nu niet meer staande kunnen houden. Ons geloof moet groeien, en wij moeten meer zoals Christus worden in ons gedrag en houding, om staande te kunnen blijven en met succes de verleidingen van Satan te kunnen weerstaan. De genade van God is genoeg voor iedere volge­ling van Christus.

 

Onze pogingen om de aanvallen van Satan te weerstaan, moeten oprecht en vasthoudend zijn. Hij wendt zijn macht en behendigheid aan om te proberen ons van de goede weg af te halen. Hij houdt ons gaan en ons komen in de gaten, om een gelegenheid te kunnen vinden ons te beschadigen of te gronde te richten. Hij heeft het meeste succes in het duister, waar hij degenen die zich niet bewust zijn van zijn listen kan verwonden. Hij zou niets kunnen bereiken als zijn methoden doorzien werden. De mensen die hij gebruikt om zijn doel te bereiken en zijn vurige pijlen af te schieten, zijn vaak de leden van ons eigen gezin.

 

Degenen van wie wij houden, kunnen onnadenkend zijn in hun doen of spreken, wat ons diep kan kwetsen. Het was dan niet hun bedoeling om dit te doen, maar Satan zorgt ervoor dat hun woorden hard aankomen en zij eerst doen en dan pas nadenken, en zo schiet er weer een pijl van zijn boog om ons pijnlijk te doorboren. Wij gaan aversie kweken tegen degene die ons gekwetst heeft, en door dit te doen moedigen wij Satan aan ons verder te verleiden. In plaatst van tot God te bidden om kracht, om Satan te weer­staan, laten wij ons geluk kapot maken doordat wij opkomen voor wat wij 'onze rechten' noemen. Zo geven wij Satan een dubbel voordeel. Wij reageren vanuit onze gekwetste gevoelens, en Satan gebruikt ons als zijn handlanger om degene pijn te doen wiens bedoeling het niet was ons pijn te kwetsen. De verwachtingen van de echtgenoot kunnen de vrouw soms onredelijk voorkomen, maar als zij de zaak nog eens rustig en welover­wogen zou overden­ken en hem tegemoet zou komen door de kwestie ook eens vanuit zijn standpunt te bezien, dan zou zij inzien dat het instemmen met zijn oordeel, zelfs als dit botst met haar eigen gevoelens, hen zou behoeden voor ongeluk en het hun een grote overwinning zou geven de verleidin­gen van Satan.

 

Ik zag dat de vijand òf de inzetbaarheid, òf het leven van Gods kinderen aanvalt, en zal trachten hun geluk en vrede te verstoren zolang zij hier in deze wereld zijn. Zijn macht is echter beperkt. Hij kan ons het vuur aan de schenen leggen, maar Jezus en Zijn heilige engelen zullen over de Christen die vertrouwen heeft waken, zodat niets anders dan waardeloos afval verbrand wordt. Het vuur dat door Satan ontstoken is, wordt niet toegestaan het echte metaal te beschadigen of te vernietigen. Het is belangrijk om alle mogelijke deuren gesloten te houden voor Satan. Het is het voorrecht van ieder gezin om zo te leven dat Satan niets heeft om misbruik van te maken, en zij niets zeggen of doen om elkaar omlaag te halen. Ieder lid van het gezin moet in gedachten houden dat iedereen al het mogelijke moet doen om onze gevaarlijke vijand te weerstaan, en iedereen moet in oprecht gebed en met een onwankelbaar geloof vertrouwen op de genade door het bloed van Christus, en aanspraak maken op Zijn reddende kracht.

 

De machten van de duisternis omgeven de ziel en onttrekken Jezus aan ons gezicht, en soms kunnen wij alleen maar in zorgen en smart wachten tot de wolk over trekt. Het is soms vreselijk als zoiets gebeurt. Er schijnt dan geen hoop meer te zijn en de wanhoop slaat toe. In deze afschuwelijke uren moeten wij leren te blijven vertrouwen op het feit van de verzoening, en in al onze hulpeloze onwaardigheid moeten wij ons dan verlaten op de verdien­sten van de gekruisigde en opgestane Verlosser. Wij zullen nooit ten onder gaan wanneer wij dat doen --- nooit! Wanneer licht onze weg be­schijnt, is het niet zo'n prestatie om sterk te zijn in de kracht van de genade. Om echter geduldig en hoopvol te wachten wanneer wolken ons omgeven en het geheel donker is, vraagt om geloof en overgave, waardoor onze wil wordt opgenomen in die van God. Wij geraken te snel ontmoedigd, en roepen luid of de bezoeking van ons kan worden weggenomen, terwijl wij om geduld moeten smeken om te kunnen volhouden, en genade om te overwinnen.

 

Zonder geloof is het onmogelijk God te behagen. Wij kunnen Gods verlossing in ons gezin hebben, maar wij moeten er voor geloven, er voor leven, en een voortdurend en vasthoudend geloof en vertrouwen in God hebben. Wij moeten een opvliegende aard onderdrukken en onze woorden beheersen, en hiermee zullen wij grote overwinningen behalen. Tenzij wij onze woorden en onze gemoedstoestand beheersen, zijn wij slaven van Satan. Wij zijn dan zijn door hem onderworpen. Hij leidt ons gevangen weg. Alle gekibbel en onplezierige, ongeduldige, snauwerige woorden zijn een offerga­ve die aan zijne satanische majesteit worden aangeboden. Het is bovendien een kostbare offergave, kostbaarder dan enig offer dat wij God kunnen aanbieden, want het verwoest de vrede en het geluk van hele gezinnen, het maakt gezondheid kapot en is uiteindelijk de oorzaak van het verliezen van een eeuwig leven van geluk. De zelfbeheersing die Gods woord ons oplegt, is voor onze eigen bestwil, waardoor het geluk van ons gezin en van iedereen om ons heen zal toenemen. Het verfijnt onze smaak, heiligt ons oordeel, het geeft gemoedsrust en uiteindelijk het eeuwig durende leven. Door deze heilige zelfbeheersing zullen wij groeien in genade en nederigheid, en het zal gemakkelijk worden om betamelijk te spreken. Het natuurlijke en driftige gemoed zal onderworpen worden gehouden. Een Verlosser die in ons woont, zal in ons huis verblijven en zal met vreugde berichten hemelwaarts doen gaan over onze vorderingen in het goddelijke leven, en de engel die alles optekent zal daar een blij en gelukkig verslag van maken. (Testimonies 1, p.303-310 E.G.White)