Er was eens een man, genaamd George Thomas.                                                       

Hij was dominee in een kleine stad in Engeland.  

Op Paasmorgen ging hij naar de kerk met een oude, roestige  vogelkooi en zette deze op de preekstoel.

Vele wenkbrauwen werden gefronst.

 

Dominee Thomas begon te vertellen.

"Gemeente, ik liep gisteren in de stad, toen ik een kleine jongen zag met  deze kooi in zijn handen. Op de bodem van de kooi zaten drie vogeltjes te bibberen van angst. Ik stopte en vroeg hem:

"Wat heb je daar bij je, jongen?"

"Een paar oude vogels", zei de jongen.

"Wat ga je met ze doen?", vroeg ik.

"Ik neem ze mee naar huis en ga er plezier mee maken",  antwoordde hij.

"Ik trek ze de veren uit en laat ze met elkaar vechten. Daar heb ik plezier in".

"En als je genoeg hebt van deze vogels, wat doe je dan met ze?", vroeg ik hem. "O, we hebben een paar katten", zei de jongen, "en die houden wel van een vogeltje".

Ik was even sprakeloos en vroeg toen:"hoeveel wil je voor die vogels hebben?" Hij vroeg: "Waarom wilt u deze vogels hebben, meneer?

Ze zijn oud en lelijk en zingen niet eens".

Opnieuw vroeg ik hem:"Hoeveel wil je er voor hebben?'

De jongen keek me aan en dacht vast:"Die is gek", en zei:  "Tien euro`s". Ik betaalde hem tien euro`s en in minder dan geen tijd was hij verdwenen. Ik ben toen naar het eind van de straat gewandeld, naar een plantsoen met bomen. Ik heb de kooi op de grond gezet en de vogels vrijgelaten. Daarom die lege vogelkooi op de preekstoel." Toen begon hij aan zijn preek.

Op een dag waren satan en Jezus aan het converseren. Satan was net terug  van een bezoek aan de aarde en pochte: "Ik heb net de aarde en alle mensen  gekocht. Ik heb een valstrik gezet die ze niet konden weerstaan, en ik heb ze allemaal". Wat ben je van plan met ze te doen?", vroeg Jezus.

Satan antwoordde:"O, ik ga plezier met ze maken! Ik ga ze leren hoe ze kunnen trouwen en weer kunnen scheiden, hoe ze elkaar moeten haten, en hoe ze elkaar moeten misbruiken. Hoe ze kunnen roken en drinken, ik ga ze leren hoe ze wapens en bommen moeten maken en hoe ze elkaar moeten vermoorden. Dus ik heb echt veel plezier met ze!"

"En wat ga je met ze doen als je klaar bent met hun?", vroeg Jezus. "Oh, ik vermoord ze allemaal", zei satan trots.

Hoeveel wil je voor hen hebben?", vroeg Jezus. "Wat wil je met deze mensen", vroeg satan. "Ze zijn slecht, waarom wil je ze hebben? Ze haten je en ze spugen je in het gezicht, ze vervloeken en vermoorden je! Je wilt deze mensen niet!".

"Hoeveel", vroeg Jezus weer. Satan keek Jezus aan en lachte."Al je tranen en je bloed", zei hij. Jezus zei: "DEAL", en Hij betaalde de prijs.

Toen pakte dominee Thomas de oude vogelkooi en liep de preekstoel af. Is het niet erg eenvoudig om God de schuld te geven dat de wereld ten onder gaat?

Is het niet droevig dat wij alles geloven wat de kranten schrijven en kwesties in de kiem smoren die de Bijbel stelt?

Is het niet droevig dat iedereen verwacht naar de hemel te gaan, terwijl ze niet eens in Christus geloven, nooit denken of spreken over hun geloof in God, of iets doen wat God van hen vraagt?

Is het niet beangstigend hoe sommigen zeggen: "Ik geloof in God", en toch satan volgen? Terwijl satan wel degelijk in God gelooft.

Het is droevig dat je duizend grappen per e-mail kan versturen en iedereen neemt ze over, maar als je iets met betrekking tot God verstuurt, dan zullen maar weinig mensen het doorsturen.

Is het niet droevig hoe gemeenheid, grofheid, ordinaire dingen, onzedelijkheid en porno vrije doorgang krijgen, maar een gesprek over Jezus op school en op het werk wordt afgehouden?
Is het niet droevig dat iemand op Sabbat of Zondag in vuur en vlam kan staan voor Jezus Christus, maar door de week een onzichtbare christen is?