DANIËL 2

 

De metalen in het beeld een symbool van achteruitgang van macht en heerlijkheid en achteruitgang in godsdienst en zedelijkheid.

Het beeld, dat aan Nebukadnezar geopenbaard werd, is een symbool van de ontaarding van de koninkrijken der wereld in macht en heerlijkheid, het is eveneens een goed symbool van de ontaarding van godsdienst en zedelijkheid onder de volkeren in deze koninkrijken. Naar die verhouding waarin de volkeren God vergaten, naar die verhouding werden zij zedelijk zwak.

 

Babylon ging voorbij omdat het in haar voorspoed God vergat en de eer voor haar voorspoed toeschreef aan menselijk kunnen.
Het Medo-Perzische rijk werd bezocht door de wraak des hemels omdat in dit koninkrijk de wet van God onder de voet gelopen werd. De vreze des Heren vond geen plaats in de harten van de mensen. De overheersende invloeden in Medo-Perzië waren goddeloosheid, godslastering en verdorvenheid.
De koninkrijken, die volgden, waren nog slechter en verdorvener. Zij ontaardden omdat zij hun trouw aan God afwierpen. Wanneer zij Hem vergaten zonken zij al lager en lager in de schaal der morele waarde.

4 B.C. 1168 Y.I. 22-9-1903

 

Wij leven in de tijd van de tenen van het beeld
Wij behoeven en wij kunnen niet verwachten dat er een eenheid zal zijn onder de volkeren der aarde. Onze positie in het beeld van Nebukadnezar wordt voorgesteld door de tenen, in een verdeelde toestand en van een kruimelig materiaal, dat zich niet met elkander verbindt. De Profetie toont ons dat de

grote dag Gods heel dicht bij is. Zij komt zeer snel.  (l Testimonies 361)

 

Speciaal voor de laatste dagen

Lees het boek Daniël. Ga het na punt voor punt, de geschiede­nis van de koninkrijken die voorgesteld worden.
Zie Staatsmannen, vergaderingen, machtige legers, en zie hoe God werkte om de trots van de mens te vernederen en de heer­lijkheid van de mens in het stof te leggen. God alleen wordt voorgesteld als zijnde groot.
In het visioen van de profeet wordt Hij gezien in het neerstoten van de ene machtige heerser, terwijl Hij de andere op de troon helpt. Hij 'wordt geopenbaard als de koning van het universum, die op het punt staat om Zijn eeuwig koninkrijk op te richten; de Oude van dagen, de levende God, de Bron van alle wijsheid, de Regeer­der nu, de Openbaarder van de toekomst.
Lees en versta hoe arm, hoe zwak, hoe kort van duur, hoe dwalend, hoe schuldig de mens is als hij zijn ziel opheft tot ijdelheid...
Het licht dat Daniël direct van God ontving werd speciaal gegeven voor de laatste dagen.
De visioenen die hij zag aan de oevers van de Ulai (Daniël 8) en de Hiddekel (Tigris, Daniël 10-12), de grote rivieren van Sinear (Babel), zijn zich nu aan het vervullen en alle gebeurtenissen die daar beschreven worden zullen spoe­dig vervuld zijn.  (4 B.C. 1166 -  Letter 57, 1896)

 

Het koninkrijk van Daniël 2:44 wordt opgericht door de prediking van de derde engel.

Een grote strijd staat Gods dienstknechten te wachten in het afsluitingswerk van de geschiedenis van deze aarde. De God des hemels zal spoedig, zeer spoedig, zijn koninkrijk op­richten; een koninkrijk dat nooit vernietigd zal worden. Iedere werker moet een ernstige, dappere soldaat zijn, vechtend onder de banier van Vorst Immanuel. Machtige overwin­ningen moeten behaald worden door het volk dat de banier der waarheid draagt. Wij zijn traag om te begrijpen wat het resultaat zal zijn van een getrouwe voorstelling (prediking) van de boodschap van de derde engel. Wanneer zij gehoor­zaam zijn aan het Woord, wanneer het eigen ik met Christus verborgen is in God en zij arbeiden met Gods eer alleen voor ogen, zullen de dienaren van Christus een werk tot stand brengen dat even wonderlijk als verreikend is.  (R.H. 6-5-1909)

 

IJzer en Leem is de vermenging van Kerk en Staat.

Wij zijn gekomen in een tijd waarin Gods heilig werk wordt voorgesteld door de voeten van het beeld waarin het ijzer vermengd was met modderig leem. God heeft een volk, een uitverkoren volk, wier onderscheidingsvermogen geheiligd moet zijn, dat niet onheilig moet worden door op het funda­ment hout, hooi en stro te leggen.

Iedere ziel die trouw is aan de geboden van God zal zien dat het onderscheidingsteken van ons geloof de Sabbat van de Zevende dag is. Als de regering de sabbat zou eren zoals God die geboden heeft, dan zou zij staan in de kracht van God en ter verdediging van het geloof dat eens de heiligen overgeleverd is. Maar de staatslieden zullen een valse Sabbat ondersteunen en zullen hun godsdienstig geloof vermengen met het houden van deze afstammeling van het Pausdom, door het te plaatsen boven de Sabbat die de Here geheiligd en gezegend heeft, door de Sabbat apart te zetten voor de mens om haar heilig te houden, als een teken tussen Hem en Zijn volk in duizend geslachten. De vermenging van de macht van de kerk en de macht van de staat wordt voorgesteld door het ijzer en het leem. Deze vereniging verzwakt al de macht van de kerken. Dit bekleden van de kerk met de macht van de staat heeft kwade gevolgen. De mensen zijn het punt van Gods verdraagzaamheid bijna gepasseerd. Zij hebben hun krachten geïnvesteerd in de politiek en hebben zich verenigd met het Pausdom. Maar de tijd zal komen dat God diegenen zal straffen die Zijn wet teniet gedaan hebben en hun boze werken zullen op henzelf terug komen. (4 B.C. 1168-1169 M.S. 63, 1899 - E.G.White)