|
|
 |
De ondeugd viert hoogtij,
Maar, ik raak niet ontmoedigd,
Want de Waarheid maakt mij vrij,
Ik word er door bemoedigd.
Mocht ik de weg kwijt raken,
Als mens gebeurt het wel,
Dan zal de Heer mij aanraken,
En zorgt voor het herstel.
En kom ik op een zijspoor,
Vanwege een zeer dikke mist,
Dan roep ik en Hij geeft gehoor,
Zijn antwoord klinkt beslist.
Ja, ik ben als dorre gras,
Wat zou er met mij gebeuren,
Als mijn Heiland er niet was,
Om mij geestelijk op te beuren.?
Daarom wil ik steeds opkijken,
Want Hij vangt mijn blikken op,
Om mij geestelijk te verrijken,
Als ik maar vraag, zoek en klop.
En word ik overspoeld door zorgen,
Dan weet ik dat mijn Heiland leeft,
Diep in Zijn hart blijf ik geborgen,
En smaakt de vrede die Hij geeft.
Ik heb mijn beker leeg te drinken,
Daarvoor ontvang ik heel veel moed,
God’s liefde laat mij nooit verzinken,
Mijn dank is groot, want God is goed.
|
|
